Hallo ik ben Marleen en ik ben bakverslaafd
Ruim twee jaar geleden heb ik afscheid genomen van het onderwijs. Met pijn in mijn hart, maar het was de verstandigste keuze. Nog steeds draag ik het onderwijs een warm hart toe. Ik sta ook helemaal achter de staking van 27 juni. Meer waardering voor de mensen die zo hard werken in het onderwijs. Waar meestal alleen maar heel veel kritiek op is. Dat het onderwijs slecht is, dat er te veel gekeken wordt naar toetsresultaten, dat de kinderen te veel moeten in het onderwijs al vanaf de kleuters, dat de leerkrachten niet goed opgeleid worden en ga zo maar door. Leerkrachten doen het nooit goed. Terwijl alle leerkrachten die ik ken met zo veel liefde lesgeven. Ze willen alleen maar het beste voor hun leerlingen. Maar ja zij moeten zich houden aan de eisen van het ministerie en de eisen van Cito en de eisen van het bestuur waar ze onder vallen. En meestal hebben de ouders ook nog een aantal eisen en de kinderen kunnen op zich ook best veeleisend zijn (maar goed dan kan je wel handelen als leerkracht). De druk van alle kanten is heel hoog en als beetje goede leerkracht wil je het graag goed doen. Bij mij werkte dat niet. Ik verloor mezelf daar in en met mij nog wel een paar andere leerkrachten.
Het erge is dat er nog steeds mensen zijn die denken dat leerkrachten het 'makkelijk' hebben, omdat ze 6 weken zomervakantie hebben (en nog een aantal door het jaar heen). Met de invoering van de 40-urige werkweek in het onderwijs is dat niet helemaal waar. Je hebt 428 uur vakantieverlof en moet dan nog 6,5 dag terug komen in de vakantie. Dit heb ik niet meer meegemaakt, want net voor de invoering ben ik gestopt. Voor die tijd mochten de directeuren ook hun leerkrachten 3 dagen terug halen van vakantie.
Wij werden toen ook altijd terug geroepen voor een startvergadering. En verder kwam ik in de zomervakantie terug om op te ruimen en voor te bereiden. Vaak deed ik thuis ook altijd wel wat administratieve dingen ter voorbereiding. Verder nog wel ruim 4 weken heerlijk vakantie. Super fijn! In de herfst-, voorjaars- en meivakantie ging ik vaak nog wel een dag naar school om wat achterstallig werk weg te werken. In de kerst vakantie deed ik vaak thuis het een en ander, omdat ik geen tijd had om naar school te gaan met al die feestdagen. De normale lesweken was ik meestal op zondag avond al aan het voorbereiden voor de maandag. Op maandag was ik van 7.45 uur tot 16.45 uur op school (langer kon niet anders was ik niet op tijd bij het kinderdagverblijf), maar dan ging er meestal wel een tas met nakijk- of voorbereidwerk mee naar huis. 's Avonds van 20.00 uur tot 22.00 uur nog even aan het werk. Dinsdag ongeveer hetzelfde verhaal. De woensdag was een korte dag en meestal ging ik dan wel rond 15.00 uur naar huis. Met 0,6 (en een beetje) aanstelling was dat ook voldoende. Een keer per maand hadden we een totaal team overleg en moest ik terugkomen als het niet op mijn werkdag was. Verder hadden we een informatieavond, ouderavonden, 10 minuten gesprekken, studiedagen en nog wel wat andere dingen waarvoor we terug kwamen. Ik zat ruim aan de uren die ik moest draaien. Natuurlijk koos ik daar zelf voor, maar ik wilde wel graag mijn werk af krijgen en half werk daar houd ik niet van. Met mij een heleboel andere leerkrachten. Ook zij kiezen daarvoor, maar ook zij zullen niet graag half werk leveren. We willen toch allemaal het beste voor onze leerlingen!
Laatst op een verjaardag hadden we hier weer een verhitte discussie over. Ik kan dan ook niet mijn mond houden hoor. Met argumenten als je weet toch dat je rapporten moet schrijven. Stoom uit mijn oren....ja tuurlijk dat weet je, maar je kan niet al maanden van tevoren rapporten schrijven. Althans niet als je de meest actuele gegevens wilt opschrijven. Ik begon altijd op tijd aan mijn rapporten en dat wat enigszins in te vullen was, dat deed ik. Maar ja je moet wat toetsen afnemen, nakijken en analyseren en de resultaten invullen. Ondertussen sta je ook nog voor de klas en geef je les (althans dat deed ik wel). Ik wilde de kinderen ook nog wel wat leren. Tussendoor heb je ook nog een keer een vergadering of collegiaal overleg of overleg met externe partijen. Soms komen ook ouders nog even hun zorgen delen of bied je een troostende schouder aan een kind die verdriet heeft. Je bent toch in eerste instantie leerkracht voor de kinderen. Oh jee de rapporten moeten nog afgemaakt worden en dat moet je wel secuur doen. Zo vervelend als Jantje de resultaten van Pietje in zijn rapport heeft staan. Nu hoor ik je denken dat gaat toch allemaal automatisch. Nee dat is dus in heel veel gevallen niet geautomatiseerd. Was het maar zo'n feest! We vulden alles handmatig in (misschien is dat inmiddels al veranderd dat weet ik niet). Je zou denken dat ze dat wel zouden kunnen he. Een koppeling tussen de rapporten en het leerlingvolgsysteem. Maar goed ander verhaal (dan kunnen we het ook nog hebben over het digitaal afnemen van toetsen). Waar had ik het over? Oh ja die rapporten die nog af moeten. Alles nog printen, ondertekenen en in mapjes stoppen. Check, check, dubbel check. Geen fouten er in? Ok dan mogen ze mee. Pffffff en dan het ergste gedeelte. De 10 minuten gesprekken. De meeste gesprekken zijn leuk en kan je weer even met ouders in gesprek. Maar er zijn ook pittige gesprekken bij. Ouders die er eigenlijk niet zo veel om geven of ouders die een heel ander beeld hebben van hun kind. En dit heb je met ongeveer 30 leerlingen wel op twee middagen en avonden gepland staan. Ondertussen moet je ook nog alle 'gewone' dingen in de klas doen. Je hebt dus sterk te maken met pieken. Daarna heb je misschien wel weer even een paar rustige weken.
Nog zo'n opmerking die je naar je hoofd krijgt: "Maar dat weet je toch voor je in het onderwijs gaat werken." AAAAARRRRRGGGGHHHHH nee natuurlijk weet je dat niet. Daar geeft de PABO echt geen voorlichting over. Leuk op een open dag van de PABO: "Word leraar, het is heel leuk, maar wel een hele hoge werkdruk. Wees gewaarschuwd na een jaar of vijf kan je zwaar overspannen raken." En nu ben ik heel bewust, na al een HBO studie gedaan te hebben, naar de PABO gegaan. Ik was niet zo groen als de meeste PABO studenten. Maar dan nog, dat weet je niet van tevoren.
Of, of,.....ja ik weet het ik raak op dreef....of de opmerking je kiest er zelf voor om niet om 15.00 uur al naar huis te gaan. Niet helemaal waar, want je moet ook gewoon 8 uur werken op een dag (staat in het CAO). Maar goed dat terzijde. We willen toch goed (of misschien wel excellent onderwijs), dan moet je ook mensen hebben die daar hard voor werken en er uren in steken. Ja echt ze werken hard in het onderwijs! Als om half 9 die schatjes van kinderen gedropt worden, dan moet je er 100% staan. Voel je je beroerd, heb je slecht geslapen of ben je ongesteld? Het maakt die kinderen niet uit. Ze eisen al je aandacht op en bespeuren elke vorm van zwakte. Om ongeveer kwart voor drie gaan ze weer naar huis en dan ga je nakijken, opruimen, vergaderen, voorbereiden, groepsplannen schrijven, rapporten schrijven, gesprekken voeren, planning maken, naar werkgroepen, materialen bestellen en ga zo maar door.
Een beetje extra geld hebben die leerkrachten echt wel verdiend. Maar weet je wat ze nog meer verdienen. Ouders die achter ze staan en die samenwerken met ze om het kind het beste onderwijs te kunnen geven.
Zo daar heb ik honger van gekregen. Weer terug naar andere zaken: wat hebben we allemaal gegeten de afgelopen week? En hoe vul ik nu mijn dagen (in ieder geval zonder die continue druk)?
Maandag 19 juniHet erge is dat er nog steeds mensen zijn die denken dat leerkrachten het 'makkelijk' hebben, omdat ze 6 weken zomervakantie hebben (en nog een aantal door het jaar heen). Met de invoering van de 40-urige werkweek in het onderwijs is dat niet helemaal waar. Je hebt 428 uur vakantieverlof en moet dan nog 6,5 dag terug komen in de vakantie. Dit heb ik niet meer meegemaakt, want net voor de invoering ben ik gestopt. Voor die tijd mochten de directeuren ook hun leerkrachten 3 dagen terug halen van vakantie.
Wij werden toen ook altijd terug geroepen voor een startvergadering. En verder kwam ik in de zomervakantie terug om op te ruimen en voor te bereiden. Vaak deed ik thuis ook altijd wel wat administratieve dingen ter voorbereiding. Verder nog wel ruim 4 weken heerlijk vakantie. Super fijn! In de herfst-, voorjaars- en meivakantie ging ik vaak nog wel een dag naar school om wat achterstallig werk weg te werken. In de kerst vakantie deed ik vaak thuis het een en ander, omdat ik geen tijd had om naar school te gaan met al die feestdagen. De normale lesweken was ik meestal op zondag avond al aan het voorbereiden voor de maandag. Op maandag was ik van 7.45 uur tot 16.45 uur op school (langer kon niet anders was ik niet op tijd bij het kinderdagverblijf), maar dan ging er meestal wel een tas met nakijk- of voorbereidwerk mee naar huis. 's Avonds van 20.00 uur tot 22.00 uur nog even aan het werk. Dinsdag ongeveer hetzelfde verhaal. De woensdag was een korte dag en meestal ging ik dan wel rond 15.00 uur naar huis. Met 0,6 (en een beetje) aanstelling was dat ook voldoende. Een keer per maand hadden we een totaal team overleg en moest ik terugkomen als het niet op mijn werkdag was. Verder hadden we een informatieavond, ouderavonden, 10 minuten gesprekken, studiedagen en nog wel wat andere dingen waarvoor we terug kwamen. Ik zat ruim aan de uren die ik moest draaien. Natuurlijk koos ik daar zelf voor, maar ik wilde wel graag mijn werk af krijgen en half werk daar houd ik niet van. Met mij een heleboel andere leerkrachten. Ook zij kiezen daarvoor, maar ook zij zullen niet graag half werk leveren. We willen toch allemaal het beste voor onze leerlingen!
Laatst op een verjaardag hadden we hier weer een verhitte discussie over. Ik kan dan ook niet mijn mond houden hoor. Met argumenten als je weet toch dat je rapporten moet schrijven. Stoom uit mijn oren....ja tuurlijk dat weet je, maar je kan niet al maanden van tevoren rapporten schrijven. Althans niet als je de meest actuele gegevens wilt opschrijven. Ik begon altijd op tijd aan mijn rapporten en dat wat enigszins in te vullen was, dat deed ik. Maar ja je moet wat toetsen afnemen, nakijken en analyseren en de resultaten invullen. Ondertussen sta je ook nog voor de klas en geef je les (althans dat deed ik wel). Ik wilde de kinderen ook nog wel wat leren. Tussendoor heb je ook nog een keer een vergadering of collegiaal overleg of overleg met externe partijen. Soms komen ook ouders nog even hun zorgen delen of bied je een troostende schouder aan een kind die verdriet heeft. Je bent toch in eerste instantie leerkracht voor de kinderen. Oh jee de rapporten moeten nog afgemaakt worden en dat moet je wel secuur doen. Zo vervelend als Jantje de resultaten van Pietje in zijn rapport heeft staan. Nu hoor ik je denken dat gaat toch allemaal automatisch. Nee dat is dus in heel veel gevallen niet geautomatiseerd. Was het maar zo'n feest! We vulden alles handmatig in (misschien is dat inmiddels al veranderd dat weet ik niet). Je zou denken dat ze dat wel zouden kunnen he. Een koppeling tussen de rapporten en het leerlingvolgsysteem. Maar goed ander verhaal (dan kunnen we het ook nog hebben over het digitaal afnemen van toetsen). Waar had ik het over? Oh ja die rapporten die nog af moeten. Alles nog printen, ondertekenen en in mapjes stoppen. Check, check, dubbel check. Geen fouten er in? Ok dan mogen ze mee. Pffffff en dan het ergste gedeelte. De 10 minuten gesprekken. De meeste gesprekken zijn leuk en kan je weer even met ouders in gesprek. Maar er zijn ook pittige gesprekken bij. Ouders die er eigenlijk niet zo veel om geven of ouders die een heel ander beeld hebben van hun kind. En dit heb je met ongeveer 30 leerlingen wel op twee middagen en avonden gepland staan. Ondertussen moet je ook nog alle 'gewone' dingen in de klas doen. Je hebt dus sterk te maken met pieken. Daarna heb je misschien wel weer even een paar rustige weken.
Nog zo'n opmerking die je naar je hoofd krijgt: "Maar dat weet je toch voor je in het onderwijs gaat werken." AAAAARRRRRGGGGHHHHH nee natuurlijk weet je dat niet. Daar geeft de PABO echt geen voorlichting over. Leuk op een open dag van de PABO: "Word leraar, het is heel leuk, maar wel een hele hoge werkdruk. Wees gewaarschuwd na een jaar of vijf kan je zwaar overspannen raken." En nu ben ik heel bewust, na al een HBO studie gedaan te hebben, naar de PABO gegaan. Ik was niet zo groen als de meeste PABO studenten. Maar dan nog, dat weet je niet van tevoren.
Of, of,.....ja ik weet het ik raak op dreef....of de opmerking je kiest er zelf voor om niet om 15.00 uur al naar huis te gaan. Niet helemaal waar, want je moet ook gewoon 8 uur werken op een dag (staat in het CAO). Maar goed dat terzijde. We willen toch goed (of misschien wel excellent onderwijs), dan moet je ook mensen hebben die daar hard voor werken en er uren in steken. Ja echt ze werken hard in het onderwijs! Als om half 9 die schatjes van kinderen gedropt worden, dan moet je er 100% staan. Voel je je beroerd, heb je slecht geslapen of ben je ongesteld? Het maakt die kinderen niet uit. Ze eisen al je aandacht op en bespeuren elke vorm van zwakte. Om ongeveer kwart voor drie gaan ze weer naar huis en dan ga je nakijken, opruimen, vergaderen, voorbereiden, groepsplannen schrijven, rapporten schrijven, gesprekken voeren, planning maken, naar werkgroepen, materialen bestellen en ga zo maar door.
Een beetje extra geld hebben die leerkrachten echt wel verdiend. Maar weet je wat ze nog meer verdienen. Ouders die achter ze staan en die samenwerken met ze om het kind het beste onderwijs te kunnen geven.
Zo daar heb ik honger van gekregen. Weer terug naar andere zaken: wat hebben we allemaal gegeten de afgelopen week? En hoe vul ik nu mijn dagen (in ieder geval zonder die continue druk)?
Oh what a joy! Ik mag gewoon al weer invallen voor mijn collega. Weer een uurtje Bodystep. Wat een bofkont ben ik toch! Iets doen wat je heel erg leuk vind en daar ook nog voor betaald worden. Het voelt een beetje als een kind die als snoepjes tester in een snoepfabriek mag werken of een super luilak die bedden mag uittesten voor zijn werk.
Maar goed het werk als gastouder voelt ook niet echt als werk. Soms is het best druk en hectisch, maar ik kan het toch redelijk in mijn eigen tempo doen. Als ik mensen hoor klagen over vergaderingen of werkwijzes die veranderd worden of over collega's die niet leuk zijn, dan denk ik wat heb ik toch een fijne baas en collega ;-). De vergaderingen die zijn heel kort (of worden bij voorbaat geskipt), werkwijze is standaard en ik heb nooit iets te klagen over mijn collega. Ik heb op het moment wel een beetje last van een gespleten persoonlijkheid ;-).
Ik had op de verjaardag van mijn tante (al even geleden) beloofd aan mijn andere tante dat ik een keer iets met zoete aardappel zou maken. En dat ik Tycho dan langs zou sturen (hij werkt in Eindhoven en zij woont daar) om een bakje te brengen. Nu stond het al een aantal keer op mijn weekmenu, maar kwam het er elke keer niet van om te maken. Tot vandaag! Oh die lekkere zoete aardappelschotel met kip. En een bakje voor mijn tante klaar gezet en even kort gesloten wanneer Tycho die zou brengen. Top! Belofte ingelost!
Dinsdag 20 juni
Via Facebook kreeg ik de vraag van een oud klasgenootje de volgende vraag: what's your favorite cake? Jeetje en daar heb ik even over na moeten denken. Taarten zijn bij mij wel ingedeeld op smaak en op mooiheid. Nu probeer ik het natuurlijk altijd te combineren, maar een kwarktaart kan je nu eenmaal niet gaan bekleden met marsepein. De babyshower taart die ik ooit gemaakt heb daar ben ik erg trots op. Ik vind dat een hele mooie taart geworden. Qua smaak weet ik het zelf niet, want het was een opdracht voor iemand anders. De mensen die de taart meenamen vonden 'm erg lekker.
De taart die ik zelf erg lekker en ook wel erg mooi vind, is de kwarktaart met amandel biscuit en mascarpone crème. Ik heb 'm twee keer gemaakt, want de eerste keer was het mis gegaan met de mascarpone creme. Die had ik in de keukenmachine geklopt en dan wordt het heel dun (zie foto).
Dus de verjaardag erna nog een keer geprobeerd. De mascarpone niet in de keukenmachine gedaan en dat was een stuk beter.
Maar goed ik vind eigenlijk heel erg veel taarten lekker. Appeltaart, op allerlei verschillende manieren gemaakt, is heerlijk.
En recentelijk twee keer een slof gemaakt en dat is ook heel erg lekker. Die bodem in combinatie met amandelspijs. Jammie! Daar kan je alle kanten mee op. Cheesecake en een monchou taart is ook erg lekker. Eigenlijk vind ik alle taarten wel heel lekker. Maar dan wel zelf gemaakt. Een taart van de Hema of de Multivlaai zijn toch een stuk minder lekker.
Omdat er nog een chinese kool op mijn aanrecht lag moesten we daar iets mee eten. Even gaan speuren en kwam bij dit recept. Snelle noedels met gehakt en chinese kool. Inderdaad snel en erg lekker.
Woensdag 21 juni
Twee rijpe bananen lagen al even op te wachten om gebruikt te worden. Ik kon eigenlijk niet kiezen wat ik er mee zou gaan doen. Toen dacht ik ineens waarom niet die heerlijke havermout pannenkoekjes bakken die ik ook voor moederdag kreeg. Kinderen helemaal blij dat ze pannenkoeken krijgen en ik mag weer een keer smikkelen van die overheerlijke pannenkoekjes. Ik heb deze keer een iets ander recept gebruikt, maar het komt allemaal redelijk op hetzelfde neer.
Ik had die middag 5 kinderen aan de lunch tafel dus ik had een flinke hoeveelheid gemaakt. Het lukte me om een pannenkoek voor Tycho te bewaren.
's Middags lekker relaxen aan de Rijkerswoerdse plassen (nou ja relaxen met vijf kinderen). Maar goed de kinderen kinderen even lekker spelen. BAstiaan ging samen met een vriendje naar het vlot zwemmen. En Eveline en vriendinnetje waren lekker aan het spelen in het water en op het strandje. En Eveline heeft wel een miljoen radslagen gemaakt. Leuk hoor die handstanden en radslagen sinds ze op turnen zit.
We eten die avond nog wat kliekjes en voor de kinderen wat overfrites en vissticks. Geen foto.
Met paardrijden gingen we met water spelen. Kleine emmertjes die je moest vasthouden zonder te knoeien (uhm redelijk onmogelijk). Beetje stappen, draven en galopperen. Ik was inmiddels al mijn water al wel kwijt. En ja dan word je weer kind en dan ga je elkaar nat gooien. Hihi zo leuk. Ook nog geprobeerd om het emmertje op mijn hoofd te houden en dan te draven. Daar word je heel nat van. In de galop was dat niet veel beter. Het resultaat: ik was nat tot op mijn onderbroek. Heerlijk afgekoeld dat wel.
Donderdag 22 juni
Code geel of oranje of.....het zou die dag in ieder geval heel warm worden. Daar stellen we ons dan maar op in. Niet te gek doen en de koelte opzoeken. Ik vind het nog best meevallen en kan het nog best aardig volhouden. Samen met mijn oppaskindje ga ik lekker op de grond liggen. Dat is toch het koelste plekje. Eigenlijk hadden we op het laminaat moeten gaan liggen.
Warm weer en dus eten we pasta salade. Ik heb nooit moeite met eten, ook niet als het warm weer is. Maar uitgebreid koken met warm weer vind ik niet zo leuk. Ik had nog twee avocado's en besluit daar de salade mee te maken. De avocado's gepureerd met de staafmixer en daar wat citroensap, basilicum, olijfolie en zout en peper door gedaan. Pasta gekookt en even afgespoeld met koud water. Spekjes gebakken en cherry tomaatjes gehalveerd. De pasta met de avocado puree in een kom mengen en dan de spekjes en de cherry tomaatjes erbij. Ik had er een beetje rucola uit eigen tuin door gedaan, maar dat was niet perse noodzakelijk. Beetje Parmezaanse kaas er overheen raspen is altijd lekker.
Vrijdag 23 juni
De kinderen hebben studiedag. Lekker niet haasten 's ochtends, dat is zo fijn. Ik moet wel gewoon lesgeven, maar de kindjes blijven lekker thuis. Elke keer wel weer spannend, maar ze zorgen zo goed voor elkaar als ik er niet ben.
Bastiaan gaat bij een vriendje spelen en ik besluit met de kinderen weer naar de Rijkerswoerdse plassen te gaan. Het is niet super mooi weer, maar wel lekker genoeg. Karin heeft daar ook wel zin in en gaat mee. Heel gezellig! Eveline en Daniel zijn heerlijk aan het spelen en Karin en ik zitten lekker te kletsen en om ons heen te kijken. Als we besluiten om even op onze buik te gaan liggen, komt Eveline er aan en vraagt: "Zijn jullie aan het verbranden?" Hihi nee we zijn het zonnebaden Eveline (maar stiekem wel een beetje verbrand).
Ik heb een spirelli gekocht. Een apparaatje om slierten te maken van courgette of wortel of iets dergelijks. Ik houd van courgette en vind het een geweldige uitvinding om die sliertjes te gebruiken als spaghetti of noedels. Je krijgt dan een geweldige bak met groente binnen en je laat een keer die 'foute' koolhydraten staan. Ik had gekozen voor courgette noedels met kip en zoete aardappel. En dat was lekker. Ik heb de zoete aardappel niet gestoomd, maar gewoon even gekookt en ik heb er geen sperziebonen bij gedaan (die waren op). Het was erg lekker!
Van de week kreeg ik een berichtje van een buurtgenoot of ik een taart wilde maken voor het feestje van zijn vrouw op zaterdag. Altijd leuk. Ik vroeg wat voor soort taart, maar kreeg niet meteen reactie. Pas op vrijdagavond krijg ik definitief de bestelling door. Oh jee dat wordt even improviseren. Ik ben maar begonnen met een biscuit te bakken. En ondertussen hard aan het nadenken over de vulling. "Wat heb ik in huis? Wat zou ze lekker vinden? Heb ik daar nog genoeg tijd voor?" Ik besloot een mousse met fruit te maken, alleen daar dacht mijn slagroom anders over. Die was niet meer goed en werd klonterig. HE jakkes anders plan. Nieuwe slagroom halen lukte niet meer, want de winkels waren nog dicht. Morgen nieuwe slagroom halen en dan nog nieuwe mousse maken, daar was te weinig tijd voor. Banketbakkersroom!!! Ja dat kan. Altijd lekker met wat aardbeien. Of Zwitserse room kan ook nog. Ok dat komt goed.
Ook begin ik alvast aan een heerlijke aardappelsalade. Voor bij de bbq bij mijn schoonouders. Ik schil en kook de aardappels alvast en kook twee eitjes hard. Morgen verder.
Zaterdag 24 juni
Ik word wakker met het gevoel alsof ik flink gefeest heb. De avond ervoor hebben we wel gezellig een wijntje gedronken in de tuin, maar ik heb twee wijntjes op (en niet hele grote glazen). Ach ja ik word een dagje ouder en ik drink niet heel vaak. Tijdens de BBBB les heb ik er geen last van en dat gevoel ben ik daarna ook weer helemaal kwijt. Heerlijk dat sporten!
Na het sporten even snel naar de winkel om de taart af te kunnen maken en voor nog een paar dingen voor de barbecue van die dag. Tycho was al begonnen aan zijn overheerlijke spare ribs.
Vanwege toch lichte tijdsdruk vraag ik Tycho om de aardappelsalade verder af te maken. Dat doet hij en dat doet hij goed. Dat was echt een heerlijke aardappelsalade.
Ik ga verder met de taart. Biscuit snijden, Zwitserse room maken en de taart vullen. Dat ziet er eigenlijk heel goed uit. Afsmeren met botercrème. De botercrème is alleen wel zacht en heel veel tijd om de taart in de koelkast te zetten heb ik niet. Even snel dan maar. Ik ga marsepein uitrollen. Ik heb nog redelijk wat gele marsepein. Prima dat is een mooi kleurtje. Alleen ik en tijdsdruk....mijn marsepein rolt niet lekker uit en begint al vrij snel te scheuren. Ik had overnieuw moeten beginnen, maar goed dat deed ik niet. Dus door en een manier vinden om de scheuren te verbergen. Het lukt, maar ik raak wel erg gefrustreerd. Ik stuur Daniel en een achterbuurmeisje naar buiten, omdat ik dat even niet kan handelen die kijkende oogjes. Maar op een gegeven moment komt Bastiaan erbij en hij hoort mijn gemopper. Bastiaan kan hetzelfde reageren als hem (vooral op creatief vlak niet lukt). Het mooie was, hij stelde me helemaal gerust en ging me helpen. En de mooiste opmerking was: "Mama, de taart is vast erg lekker." Aaaahhh schatje! Samen hebben we de taart een beetje opgekalefaterd. En ik was redelijk tevreden. De buurvrouw was er blij mee en alle mensen die 'm geproefd hebben vonden 'm lekker. In alle haast geen foto gemaakt van het eindresultaat. Jammer.
De barbecue bij mijn schoonouders was gezellig. Kindjes lekker aan het spelen. Mijn schoonzusje had heerlijke bladerdeeg taartjes gemaakt. Simpel, maar zo lekker. Bladerdeeg vullen met soepgroente en spekjes. Room en ei mengen en dat erbij gieten. En dan dichtmaken en besmeren met wat ei. Oven in en klaar. Ik ga ze binnenkort een keer maken en dan wellicht ook een keer een vegetarische variant met (geiten)kaas. De spare ribs van Tycho waren lekker, maar het was duidelijk ander vlees. We hebben het altijd gehaald bij Beef and Steak en nu kwam het van de slager in Herveld. Er zat lekker veel vlees aan, maar het was wat droger. De aardappelsalade was een succes. En Tycho? Die was happy.
Zondag 25 juni
Begin de dag met een sapje, begin de dag met wat fruit, want wie lekker drinkt in de morgen, die straalt de hele dag, ja die straalt de hele dag. Elke ochtend mik ik een beetje fruit en ook groente bij elkaar met wat kokoswater of yoghurt erbij en slurpen maar.
Duizend en een dingen te doen die ochtend, want 's middags willen we gaan vliegeren. Dus weekmenu maken, boodschappen bestellen, was opvouwen (dat deed Tycho), stofzuigen, wc poetsen, nieuwe step release oefenen en nog zo wat dingen.
's Middags hadden we daardoor wel tijd om te gaan vliegeren. Op de Ginkelse heide. Ooit wel eens langs gereden, maar nog nooit gestopt. Was erg leuk. De kids hadden van mijn zwager allemaal een raketje vlieger gekregen. En die deden het goed. En Tycho had ook zijn oude vliegers uit het stof getrokken. Een stuntvlieger die hij nog niet eerder had gebruikt. Een keer op Texel gekocht, maar nooit uit de verpakking gehaald. Die vlieger vliegerde erg leuk. In mijn herinnering crashte ik die vliegers altijd meteen, maar met deze vlieger ging het best heel goed.
Die avond maken we de restjes op van de barbecue. Nog een paar spare ribs, bbq worstjes (van de slager), nog wat aardappelsalade en het stokbrood heb ik even onder gril gehad et wat olijfolie en knoflook. En wat rauwkost erbij.
Ook begin ik alvast aan een heerlijke aardappelsalade. Voor bij de bbq bij mijn schoonouders. Ik schil en kook de aardappels alvast en kook twee eitjes hard. Morgen verder.
Zaterdag 24 juni
Ik word wakker met het gevoel alsof ik flink gefeest heb. De avond ervoor hebben we wel gezellig een wijntje gedronken in de tuin, maar ik heb twee wijntjes op (en niet hele grote glazen). Ach ja ik word een dagje ouder en ik drink niet heel vaak. Tijdens de BBBB les heb ik er geen last van en dat gevoel ben ik daarna ook weer helemaal kwijt. Heerlijk dat sporten!
Na het sporten even snel naar de winkel om de taart af te kunnen maken en voor nog een paar dingen voor de barbecue van die dag. Tycho was al begonnen aan zijn overheerlijke spare ribs.
Vanwege toch lichte tijdsdruk vraag ik Tycho om de aardappelsalade verder af te maken. Dat doet hij en dat doet hij goed. Dat was echt een heerlijke aardappelsalade.
Ik ga verder met de taart. Biscuit snijden, Zwitserse room maken en de taart vullen. Dat ziet er eigenlijk heel goed uit. Afsmeren met botercrème. De botercrème is alleen wel zacht en heel veel tijd om de taart in de koelkast te zetten heb ik niet. Even snel dan maar. Ik ga marsepein uitrollen. Ik heb nog redelijk wat gele marsepein. Prima dat is een mooi kleurtje. Alleen ik en tijdsdruk....mijn marsepein rolt niet lekker uit en begint al vrij snel te scheuren. Ik had overnieuw moeten beginnen, maar goed dat deed ik niet. Dus door en een manier vinden om de scheuren te verbergen. Het lukt, maar ik raak wel erg gefrustreerd. Ik stuur Daniel en een achterbuurmeisje naar buiten, omdat ik dat even niet kan handelen die kijkende oogjes. Maar op een gegeven moment komt Bastiaan erbij en hij hoort mijn gemopper. Bastiaan kan hetzelfde reageren als hem (vooral op creatief vlak niet lukt). Het mooie was, hij stelde me helemaal gerust en ging me helpen. En de mooiste opmerking was: "Mama, de taart is vast erg lekker." Aaaahhh schatje! Samen hebben we de taart een beetje opgekalefaterd. En ik was redelijk tevreden. De buurvrouw was er blij mee en alle mensen die 'm geproefd hebben vonden 'm lekker. In alle haast geen foto gemaakt van het eindresultaat. Jammer.
De barbecue bij mijn schoonouders was gezellig. Kindjes lekker aan het spelen. Mijn schoonzusje had heerlijke bladerdeeg taartjes gemaakt. Simpel, maar zo lekker. Bladerdeeg vullen met soepgroente en spekjes. Room en ei mengen en dat erbij gieten. En dan dichtmaken en besmeren met wat ei. Oven in en klaar. Ik ga ze binnenkort een keer maken en dan wellicht ook een keer een vegetarische variant met (geiten)kaas. De spare ribs van Tycho waren lekker, maar het was duidelijk ander vlees. We hebben het altijd gehaald bij Beef and Steak en nu kwam het van de slager in Herveld. Er zat lekker veel vlees aan, maar het was wat droger. De aardappelsalade was een succes. En Tycho? Die was happy.
Zondag 25 juni
Begin de dag met een sapje, begin de dag met wat fruit, want wie lekker drinkt in de morgen, die straalt de hele dag, ja die straalt de hele dag. Elke ochtend mik ik een beetje fruit en ook groente bij elkaar met wat kokoswater of yoghurt erbij en slurpen maar.
Duizend en een dingen te doen die ochtend, want 's middags willen we gaan vliegeren. Dus weekmenu maken, boodschappen bestellen, was opvouwen (dat deed Tycho), stofzuigen, wc poetsen, nieuwe step release oefenen en nog zo wat dingen.
's Middags hadden we daardoor wel tijd om te gaan vliegeren. Op de Ginkelse heide. Ooit wel eens langs gereden, maar nog nooit gestopt. Was erg leuk. De kids hadden van mijn zwager allemaal een raketje vlieger gekregen. En die deden het goed. En Tycho had ook zijn oude vliegers uit het stof getrokken. Een stuntvlieger die hij nog niet eerder had gebruikt. Een keer op Texel gekocht, maar nooit uit de verpakking gehaald. Die vlieger vliegerde erg leuk. In mijn herinnering crashte ik die vliegers altijd meteen, maar met deze vlieger ging het best heel goed.
Die avond maken we de restjes op van de barbecue. Nog een paar spare ribs, bbq worstjes (van de slager), nog wat aardappelsalade en het stokbrood heb ik even onder gril gehad et wat olijfolie en knoflook. En wat rauwkost erbij.
Het ging er heet aan toe deze week. Zowel de temperatuur als de gemoederen liepen hoog op. Pffff niet goed voor mijn hart. Het onderwijs zit nog steeds in mijn hart.
Heb jij nog lekkere dingen gekookt of gebakken deze week? Ik ben benieuwd.
Reacties
Een reactie posten